Ben 90'larda Kadıköy'de Yazıcıoğlu ış Hanı diye bir yerde çalışıyordum.
O handa benden evvelki zamanlarda amiga/c64 makineleri alıp satılırdı.
Ben geldiğimde bilgisayarcı dükkanları genel temizlik gibi işlere giriştiklerinde teknik servislerinden onlarca c64 makine, kitap, dergi çöpe attılar. Bizzat çöpten çok c64/amiga malzeme topladığımı bilirim.
O zamanlar onları deneme, ayıklama fırsatım olmamıştı, babadan kalma çöpçülüğm nedeniyle biriktirdim ama işin üstüne düşemedim. 4-5 sene sonra bir kızgınlıkla işten ayrılınca onlar da orada kaldı. O çöplerde neler vardı neler.
Kurtarabildiğim bir kaç orjinal QUE Microsoft ms-dos 5.0 kitabı, Microsoft Dos Programlama kılavuzunu hala saklarım.
Açıkçası burası gibi yerlerde sizlerin bu aletlere değer verdiğinizi bileydim ...
iyi olurdu.
Bunun dışında, benim de çocukluğumdan kalma bir c64c bilgisayarım hala var. (Hangi kutunun dibindedir kimbilir)
şimdi olmasa da, kendime uzun süreli bir yer ayarlayabildiğimde onu da kurmak istiyorum.
Gerçi hayat böyle "istiyorumlarla" geçiyor ya neyse.
Demem o ki hepten c64 cahili değilim.
Aksine bilgisayar denen fantazi evreninin kapılarını bana aralayan cihaz c64'tür. Benim gibi bir yabani çocuğun gelen misafirlerin geyiğinden kurtulabildiği güzel bir araçtı c64
X harfiyle saatlerce halı deseni çizip, manual'deki tüm programları on on beş defa yazıp-çalıştırıp "kasede kaydetme" gibi bir şeyi akla getirememem de bir anı olarak durur belleğimde.
Neyse, bunları bilahare "c64 ve ben" isimli kitabımda yazacağım
