C64'ün 1982'den 1991 veya 2'ye kadar üretimi yapıldı. İnanılmaz satış rakamlarına ulaşıldı. Aynı süre boyunca profesyonel yazılım firmaları c64'e yazılım desteği verdiler. C64 bir oyun makinesi değildi ve satın alanların hemen hepsi en azından birkaç basic program yaptılar. O bile olmasa programları çalıştırabilmek için okuma-yazma bilmeleri gerekiyordu.
Şu anda her biri 3'er ay aralıklarla farklı kombinasyonlarda çıkan herhangi bir pc'nin bu düzeyde hatırlanır olması zor. Çünkü ortada sabit bir makine yok. Her makine için bir sene boyunca software üretiliyor o kadar. Bir süre sonra eskiler için emulator kullanıyorsunuz yeniler için para biriktiriyorsunuz.
Konsollar. Evet belki Ps2 inanılmaz satış rakamlarına ulaşmıştır. Ve sabit bir platformdur. 5 sene için popülerdir.Ancak ps2'nin içerisine bir çok kimse sadece cd yerleştirir. Fazlası gerekli değildir. (Aynı şey diğer konsollar içinde geçerli)
C64'ün yanında gelen el kitabında her şey üretmeye dayalıdır. 5-6 sayfa kurulum vardır. Ardından programlamayı anlatmaya mümkün mertebe cezbedici bir dille başlar. "Elinizin altındaki bilgisayarla herşeyi yapabilirsiniz" tadında cümleler ve anlayış kitabın her satırında hissedilir. Gerçekten bir bilgisayara sahip olduğunuzu ve onunla herşeyi yapabileceğinizi hissedersiniz.
Bu gün herhengi bir bilgisayarın veya konsolun yanında verilen bir el kitabı 30 sayfa boyunca 2000 dilde kabloların nasıl bağlanacağını anlatır.
Pc zamanının en büyük üzücü olaylarından biri de dergilerdir. Bütün pc dergileri Migros market el kitapçığı gibidir. Yeni ürünler, yeni ürünler, incelemeler. Ne almalıyız. En iyi 10 web cam.
Zamanında Commodore dergisi gibi şu tarihte bile okusanınz yeni şeyler öğrenebileceğiniz bir magazine şu anki pc kitlesi sahip değil. Zaten bir çoğu merak da etmiyor.
Merak eden ruhlu ve yetenekli insanlar da var tabi. Ancak hepsi kaybolmuş durumdalar. Onları yönlendiren şeylerin büyük bir kısmı çöp.